Monday, June 9, 1997

Yagmur


yagmur....
 
Yagmurda yuruyuse ciktim,
Sirtimda oksijen tupum ve parasutum.
Niye dediler, niye bu korku?
Alti astari bir yagmurdu onlara gore
Anlayamadilar
Ama ya sonra, ya sonra diyordum ben
Yagmurun firtinaya donusmeyecegini,
Beni hircin dalgalara suruklemeyecegini,
Bir denizden baska bir denize firlatmayacagini
Kim bilebilir ki?
Gecenki firtinayi hatirliyordum hep
Cisiltilerle baslayip sonra aniden sekil degistiren
Ve beni tutundugum topraktan soken
Surukleyen, carpan, acitan
Aklimi ve kalbimi paramparca eden
Beni yaralayan,
Firildak gibi gokyuzunde cevirip cevirip yere firlatan ve
Sonra umursamazca uzaklasan o ruzgari hatirliyorum hep.
Nasil hatirlamam
Iyilesmemek icin direnen irinli yaralarimla 
Aylarca basbasa kalisimi.
 
Simdi bana dostlar ve de kitaplar
Bosver diyorlar $u sirtindakileri, 
Yuruyemezsin onlarla,
Parcalanmaktan korkmasin yuregin,
Bu agirlikla, bekledigin tatli esinti seni tasiyamaz,
Eser gecer yanindan,
Hem her esinti kasirgaya donusmez.
Haklilar belki.
Ama ben ayrilamiyorum simdi onlardan.
Firtina basladigi an, hayatta kalmami saglayacaklar diyorum.
Yalan mi, onlarsiz ikinci bir sarsintiya ne kadar dayanabilirim.
Ihtiyacim olmasa bile, yanimda olmalari huzur veriyor,
Daha guvenli daha emin adimlar atiyorum yagmur altinda,
Evet yurumek belki daha zor oluyor ama,
Onlarsiz, yuregimle basbasa yuruyecek kadar 
Guclenmedim henuz.
Belki biraz daha zaman.
Birkac zararsiz esinti daha.
Birgun gelir kendiligimden atarim sirtimdaki tupumu.
Belki o zaman
Sularin cozunmus oksijenini soluyabilecek kadar 
Alistiririm kendimi deniz diplerine.
Yada bir yamactan dusuverdigimde,
Parasutume ihtiyac duymaksizin havada yavasca suzulup
Kendime zarar vermeden yere inebilecek kadar 
Ucmayi ogrenebilirim.
Ama zaman. Biraz daha zaman belki.
Henuz onlara ihtiyacim var.
 
Dun yagmurda yuruyuse ciktim
Havada tatli bir esinti vardi
Ceplerimde tasidigim iki avuc korku
Oyle zorlastiriyordu ki yurumemi.
Belki de kendi halinde oylesine bir esintiydi O.
Belki ne oldugunun bile farkinda degildi.
Ama dun havada tatli bir esinti vardi,
Ve bana firtinayi dusundurecek kadar ilikti.
 
 9 Haziran 97.
 Gunay Menekse