BASIT

Bugun East river boyunca yuruyuse ciktim. Omrumun 33 yilini denizsiz nehirsiz dagsiz bir sehirde gecirmis birisi olarak en buyuk zevkim bu simdi, her gun olmasa da havanin guzel oldugu zamanlarda ya da icimde bir sikinti bir huzun bir ofke oldugunda yagmur camur demeden atiyorum kendimi nehir kiyisina.. Daha kopruye varmadan bir de bakiyorum ki ne uzuntu kalmis ne ofke icimde, gevsek bir gulumseme yuzumde..Taze cimen kokusu, deniz kokusu, vanilya kokusu, ve isimlendiremedigim degisik kokular beynimde nasil bir kimyasal degisimi tetikliyor bilmiyorum ama bir anda etrafimdaki tum detaylari gorme ye tum detaylarin icinde erime arzusu hissediyorum.. Kusun sesini, dalganin sikirtisini, otoyolun ugultusunu, o ugultuda akip giden insanlarin turlu cesit varligini, bulutlarin hizli yada yavas kayisini ve gokyuzunun degisen manzarasini, nefesimi, ayagimin yere degdikce cikarttiigi sesi, kokulari, yuruyen, kosan insanlari, insanlarin gozlerini, bedenlerinin hareket edisindeki detaylari, yanindan gectigim agacin yapraklarinin seklini ve rengini, hepsini hepsini birden ayni anda farketmeye calisyorum, Bu muthis bir alistirma.. Denemediyseniz bilemezsiniz. Birkac dakika (belki de saniyelerdir bilemiyorum) bunu yapabilmek bile insanin odagini fazlaca buyuttugu kendinden uzaklastirip baska seyleri gormeye cagiriyor.. Gerisi sihir gibi birsey zaten. Gereksiz yere neleri ciddiye alip da kendimi hirpaladigimin ayirdina vardi mi ruhum, oracikta koyup gidiveriyor yuklerini.. Kendi halime guluyorum.. verdigim tepkiler, dusundugum seyler, aman Allahim..
Basit’in ayirdina varis bu benim icin.. Ya Basit.. bakisimi, gorusumu, algilayisimi genisletiyorum, etrafimdaki cesitlilik ve guzellikleri ve sonsuz degisimin buyuklugunu, yasayan donusen her an degisen evren karsisinda takildigim sorunlarin kucuklugunu gosterdigin icin tesekkur ederim.
Sevgiyle
Gunay